امروزه با گسترده تر شدن استفاده از رایانه در سیستم های اطلاعاتی، تنوع ریسک های امنیت اطلاعات افزایش یافته و مدیریت اینگونه ریسک ها بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به اهمیت امنیت اطلاعات در سامانه های اطلاعاتی تحقیقاتی برخط بعنوان منابع اصلی تحقیقات و پژوهش های آتی، اینمطالعه با بکارگیری مدل ترکیبی از منطق فازی، ابزار FMEAو روش های تصمیم گیری AHP و TOPSIS، سعی در ارزیابی و اولویت بندی بهینهریسک های امنیت اطلاعات یک سامانه اطلاعاتی تحقیقاتی برخط در ایران را دارد. با استفاده از منطق فازی در روش FMEAسنتی، امتیازات شفاف تر و دقیق تر ارزیابی شده و با بکارگیری روش های AHP و TOPSIS فازی ابتدا وزن معیارهای روش FMEA اندازه گیری و سپس با محاسبه ضریب نزدیکی، ریسک های بالقوه شناسایی شده، اولویت بندی گردیده است. نتایج حاصل از این مقاله در بررسی کاربرد این مدل در شناسایی، ارزیابی و اولویت بندی ریسک های بالقوه سامانه مورد مطالعه در سه حوزه اصلی: محرمانگی، دردسترس بودن و یکپارچگی اطلاعات نشان می دهد، ریسک های مربوط به دسترسی غیرمجاز به اطلاعات و درست و یکپارچه نبودن اطلاعات از نظر کارشناسان این سامانه در اولویت بالاتری قرار دارد.